Archief voor mei 2010

9 juni 2010: groundhog day?

De film Groundhog Day, met Bill Murray in een fantastische hoofdrol, is letterlijk en figuurlijk tijdloos: elke dag weer opnieuw wakker worden in een zelfde omgeving, met steeds maar weer die zelfde gebeurtenissen. Elke dag is een kopie van de vorige. De ultieme vicieuze cirkel.

Je ziet het aankomen of gebeuren, je voelt het op je klompen aan: hier klopt toch iets niet? En toch niet (durven) kiezen voor ‘change’. Ook niet in 2010. Niet in Nederland, niet in Europa (Italië!), niet in de wereld. Grote woorden, kleine daden. Uiteindelijk regeert de angst. Zoals bekend wellicht de slechtste raadgever. De peilingen voorspellen een koude, reactionaire toekomst. Geen oog voor minderbedeelden, geen broodnodige investeringen in onderwijs, geen kans voor het milieu. Marktwerking en andere neo-liberale idealen worden verder verheerlijkt. De toekomst ziet er niet rooskleurig uit voor modaal en minder.

Wil je wakker worden op een andere dag, in een andere omgeving? Dan zul je een stap moeten zetten. Een bevolking verdient haar maatschappij en diens leiders. Vanaf 10 juni wordt het in politiek Den Haag weer business as usual, met of zonder jouw medewerking. De feodale stolp gaat er weer op: de ‘edelen’ verdelen onderling hun plekjes in het kasteel, de brug wordt opgehaald. En het gepeupel kijkt toe. Zoals ze dat al millennia lang doen. Er verandert niks.

Reacties uitgeschakeld voor 9 juni 2010: groundhog day?

Hans op 25 mei 2010 in Maatschappij, Politiek

stem wijzer

De Stemwijzer gedaan en – gelukkig én als verwacht – kwam ik uit bij mijn eigen partij. En dat ondanks een vraagstelling, waarbij ík elke keer weer vraagtekens moet zetten. Okay, voor de almaar gepredikte duidelijkheid (?) zal het nodig zijn, maar de nuance is vaak zoek in de 30 stellingen. Je wordt gedwongen tot een keuze, want geen mening leidt sowieso nergens toe. Bewust had ik de Partijstandpunten niet erbij gehaald, omdat je daar weer partij moet kiezen en omdat de meeste mensen dit niet zullen doen.

Uiteindelijk worden de resultaten natuurlijk weer heilig verklaard, net als die CPB rapportage. Het leidt allemaal maar weer af van de essentie. Wat dat betreft een exacte afspiegeling van dagelijkse praktijk. Juist om die redenen heb ik zoveel moeite met de ontwikkelingen in dit land en in de wereld. Er wordt teveel gepraat over bijzaken en gevolgen, niet over strategische keuzes en wegnemen van oorzaken. Uit de grond van mijn hart vind ik dat mensen stelling moeten nemen in echt essentiële kwesties als bijvoorbeeld oorlog of vrede, samen of individueel. Moet toch niet zo moeilijk zijn om een juiste keuze te maken. Anders hoor je in mijn beleving simpelweg niet thuis in/op deze wereld. Laat je niet leiden door de portemonnee of stugge dogma’s.

Mijn stemadvies? Stem met je hart, met een gezond verstand. Stem principieel, niet financieel. Stem wijzer.

Reacties uitgeschakeld voor stem wijzer

Hans op 21 mei 2010 in Maatschappij, Politiek

de achterkant van mijn gelijk

Het zal best zo zijn, dat je altijd op zoek bent naar bevestiging van je stellingen. Ik durf echter te stellen dat mijn mening al jarenlang dezelfde is, net zoals mijn kijk- en luistergedrag. Mag ik dus hopen dat er veranderingen op til zijn? Voorzichtigjes durf ik deze retorische vraag positief te beantwoorden. Zo maar een greep uit het aanbod van gisteren:

  • Wat schreef ik enkele dagen terug? Je hoeft geen econoom te zijn om te zien dat het zo niet langer kan. Marianne Thieme zegt op BNR dat het kapitalisme in de huidige vorm ten dode is opgeschreven. Er is een ander paradigma nodig, volgens haar.
  • En bij EenVandaag was een item over (alweer) een halve gare Amerikaan. Religie in combinatie met beperkte verstandelijke vermogens is disproportioneel oververtegenwoordigd in de leaning nation. Dat alleen al stemt tot nadenken. In dit geval was er een dominee William Stalen, met Nederlandse roots in Staphorst (aha!), die wel een heel aparte boodschap heeft. Dominee Billy en zijn Stop Shopping Gospel Choir bestrijden consumentisme en kapitalisme te vuur en te zwaard. Op het belachelijke af, maar goed, wat mij betreft zijn voorlopig alle middelen geoorloofd om de mensheid wakker te schudden.
  • Freek de Jonge wijst K+B (i.p.v. P+W, wel een verbetering) helemaal niet fijntjes, maar recht voor zijn raap, op de rol en verantwoordelijkheid van de media. Persoonlijke conflicten zijn interessanter dan inhoud. Ja, dat wisten we al, maar het kan niet genoeg worden gezegd. Kom op, Freek, start dat mediatribunaal!
  • 10 miljard extra bezuinigingen bij de PvdA roepen vragen op. Waarom? Kunnen ze niet rekenen bij de PvdA? Kom nou, zeg. Het CPB kan elk programma afschieten, als ze willen. Wie kan in deze onzekere tijden met zekerheid doorrekeningen voor 3-5 jaar maken? Maar ja, het wordt allemaal weer politiek (lees: populistisch) uitgelegd. Cohen weet niks van economie. Pfff, wat word ik daar toch moe van. Alsof we een rekenaar nodig hebben om dit land te redden …
  • Aardige vent over het algemeen, maar soms is ie echt niet te pruimen. Matthijs van Nieuwkerk (DWDD) wil het groter verband maar niet horen en zien en blijft maar drammen om Rick van der Ploeg als econoom (hij is door Matthijs als mono-mens uitgenodigd) te laten zeggen dat de PvdA zegt dat het economisch programma van de VVD een beter resultaat oplevert. Een kind snapt wat er wordt bedoeld, maar Matthijs ziet het liefst een controverse binnen de PvdA. Huh? Ja, ja, Matthijs gaat over rechts om het PvdA imago van zich af te schudden. Alles ter wille van de kijkcijfers. Rick blijft ondertussen kranig overeind en moet tot wel 10 keer toe zeggen dat het rekenmodel dient te worden genuanceerd en niet op zichzelf kan worden gezien. Maar de Telegraaf schrijft het toch, probeert Matthijs nog. Ja, duh!

Reacties uitgeschakeld voor de achterkant van mijn gelijk

Hans op 19 mei 2010 in De rol van de media, Economie, Maatschappij, Media

deaf, dumb and blind

Wanneer start het mediatribunaal, waarin de rol van de media officieel ter discussie worden gesteld. Media en journalisten moeten ter verantwoording worden geroepen. mede door dit tribunaal dient de schandpaal in ere te worden hersteld. Het mag echt geen jaar meer duren!

Zomaar een greep uit het onuitputtelijke aanbod aan uitglijers. Ik heb nog niet eens de moeite genomen om meer voorbeelden te zoeken. Ze liggen voor het oprapen. Je moet toch blind en/of doof zijn om het niet te zien.

  • De Telegraaf met Ruben van de Tripoli crash
  • Dijkgraaf van HP De Tijd  naar de Telegraaf en meteen onzin uitkramend bij P+W
  • De vuilnisbakkenjournalistiek rond Pechtold
  • Het domme getwitter van politici ( Pechtold, DWDD)
  • De belachelijke PVV-doctrine om niks te zeggen als het er op aankomt (Fleur Hagema, BNR)

Den Haag en Hilversum. Het centrum van de wereld, nou ja, Holland dan. Zelfs Nederland is groter dan Holland, al sinds de Unie van Utrecht uit 1579. Nog immer heeft Holland moeite heeft met vreemdelingen c.q.  een ieder die niet uit Holland komt. De domineevinger wijst alle kanten uit, de eigen kliek uitgezonderd. Zucht.

Reacties uitgeschakeld voor deaf, dumb and blind

Hans op 17 mei 2010 in De rol van de media, Maatschappij, Media, Politiek

De wereldverbeteraar (1)

Ik probeer me af te vragen wat er de afgelopen 20 jaar is misgegaan. Waarom hunker ik naar de tijd van Koot en Bie of zelfs naar ‘haartjes nat’? Ik wil weer overzicht, in mijn eigen hoofd, maar ook in ‘de wereld’. Ik hoef niet terug in de tijd, maar hoop wel dat er iets gaat veranderen. Kind aan het eind van de zestiger jaren en mede daardoor mijn hoofd gevuld met met hoogdravende idealen wil ik een bijdrage leveren aan een brede maatschappelijke discussie over onze wereld, ons land, onze maatschappij, onze kinderen, kortom, een collectieve toekomst.

Om alles helder te krijgen ga ik proberen zaken op een rij te zetten. Het gaat me niet lukken in één stukje en ga dus een reeks beginnen Bij deze de aftrap met een eerste verkenning van het speelveld.  Macro-ontwikkelingen hebben hun weerslag niet gemist op de mens, de individuele burger. 20 jaar zijn verstreken.

  • Voor het gemak markeer ik 1990, het einde van het communisme en het tijdperk Reagan-Thatcher, als uitgangspunt. Een betere voedingsbodem voor een ongebreidelde vorm van kapitalisme, ook wel met de term neo-liberalisme aangeduid, is niet denkbaar.
  • De politiek werpt elke vorm van collectiviteit verre van zich (samen = communisme?) en ontwikkelt een kortzichtige tunnelvisie, gebaseerd op het kapitalisme. Geen wonder dat de beruchte marktwerking zijn intrede doet.
  • Economische modellen en opleidingen vernauwen zich tot winstmaximalisatie en shareholders value. Sociale bedrijfsdoelstellingen zijn blijkbaar afgeschaft en de kiem voor de huidige graaicultuur is gelegd.
  • Of het allemaal niet genoeg is, zijn er onstuimige ontwikkelingen in de informatie- en communicatietechnologie (internet!), waarbij de media het heft maar meteen geheel in handen nemen en vraag en aanbod voor eigen gemak en gewin omdraaien.
  • Waar hebben we dit eerder gezien? Ik vul het nog even aan met de volgende constateringen. De advocatencultuur  (met omgekeerde bewijslast en aanklagen op minimale gronden als bekende uitlopers),  het volledig ondergeschikt maken van de privacy aan een groter geheel, het ridicule uitgangspunt dat ieder mens zijn lot in eigen hand heeft en zijn toekomst kan invullen. Het recht van de sterkere, het lot van de zwakkere. De veramerikanisering was al langer bezig en het liberalisme uit het land van de onbegrensde mogelijkheden hebben we in alle geledingen van onze maatschappij geadapteerd. De sluizen gingen echter pas vol open na de val van het ultieme socialisme. Geen wonder dat Ratelband zichzelf kon verrijken met kreten als ‘Tsjakka! en ‘Je kan het!’.
  • De angst voor het onbekende en vreemde is sinds de Golfoorlogen en 9/11 flink aangewakkerd en daarmee de beste drijfveer geworden om mensen te kunnen manipuleren.
  • De groei van de wereldbevolking mag echt zorgen baren. Op naar de 10 miljard? Dat is toch volledig onmogelijk? Ik zal het waarschijnlijk en gelukkig niet meer meemaken. Maar zoveel mensen op één bolletje, dat gaat alleen maar meer schuren.
  • En tenslotte en niet te vermijden zijn er twee grote crises: de ICT crash van 2002 en de kredietcrisis van 2008 (en nu).

De vetgedrukte woorden zijn de trefwoorden voor de afgelopen 20 jaar. Voor een kentering is veel nodig. Niet meer van hetzelfde, maar liever minder van dit alles. De wereld verbeteren? Waarom niet? Het is geen geitenwollen ideaal meer, maar een onomkeerbare must!

Reacties uitgeschakeld voor De wereldverbeteraar (1)

Hans op 15 mei 2010 in De rol van de media, Economie, Maatschappij, Media, Politiek