publiciteitsgeilheid
Iets wat me altijd al opviel, maar nu maar eens wil benoemen. Let eens op de rol van de media aan de ene kant (ja, ja, Hilversum) en die van links en rechts van het politieke spectrum (ja, ja, Den Haag) aan de andere kant. Vanzelfsprekend ben ik hier niet compleet, want vergelijkbare situaties doen zich voor in het gehele land, in allerlei omgevingen. Voor het gemak beperkt ik me maar even tot de engheid van genoemde gebieden.
Het bevreemdt mij dat er bijna altijd een kruiselingse relatie bestaat tussen actie en reactie, tussen onderwerp en mening. Voorbeeld: als een rechtse politicus of organisatie iets heeft gedaan, wordt er door de media vaak eerst een reactie gevraagd aan de linkerzijde. En andersom uiteraard. Het werkt polarisering en bevooroordeling in de hand. Waarom wordt de verantwoordelijke niet eerst zelf uit en te na aan de tand gevoeld? Verantwoording afleggen is er sowieso niet meer bij heden ten dage. Men denkt altijd maar snel te moeten reageren, volgens een ongeschreven regel in communicatie, waarbij men elkaar in een wurggreep houdt.
En vanuit een andere invalshoek bekeken is het ook niet slim, zo niet erg dom, dat de overzijde zich uitspraken laat ontlokken en allerlei clichés bevestigt. Links in de rol van azijnpissende dominee en rechts als de vileine hoeder van de vrije wil. Je moet het gewoon niet willen en er niet aan meedoen. Minder publiciteitsgeilheid dus. Vertel de media dat ze verhaal moeten gaan halen bij de verantwoordelijke. Natuurlijk zijn er de spreekwoordelijke uitzonderingen en is het van belang een duidelijk standpunt in te nemen en ventileren. Neem daarvoor de tijd en rust en zoek daarna de juiste wegen.
De blog even terug lezend vraag ik me af of ik mijn punt duidelijk heb gemaakt, maar ik wil het hier toch even bij laten. Zo het relevant is, zal een update of vervolg komen.
Reacties uitgeschakeld voor publiciteitsgeilheid
Hans op 28 juli 2010 in De rol van de media, Media, Politiek