Proclamation

Het aanbod aan social media blijft maar toenemen. Tja, snelle jongens en meisjes zijn er steeds meer en slachtoffers zijn er altijd. Echter, ik spreek bij deze de verwachting (en hoop) uit dat social media zichzelf zullen vernietigen in de komende 1 a 2 jaren. Simpelweg omdat het aan de mensheid niet is besteed. Iedereen wil Twitteren, maar niet lezen. Iedereen wil netwerkconnecties scoren, maar niet uitwerken. Iedereen wil zichzelf presenteren, maar een ander niet leren kennen.  Et cetera. Het zijn allemaal doodlopende eenrichtingswegen.

What’s new? Eigenlijk niks. MLM bestaat al vele decennia, overtuigende populisten ook. Het is nu echter allemaal technology driven. Da’s het verschil. Natuurlijk zijn er de succesverhalen! LinkedIn professionals schieten als paddenstoelen uit de grond om hulpeloze stakkers te voorzien van goede raad. Het haalt zelfs Jort in de BV. Ik raad een ieder echter sterk aan om toch wat dichter bij zichzelf te blijven en alles op zijn merites te beoordelen.

De computer, het internet en nu dus vooral social media zijn ontdekt door een nieuwe groep gebruikers. Het zijn de mensen die zich lange tijd niet interesseerden voor het spel, wat later aan de zijlijn warm liepen en nu de wedstrijd denken te kunnen beslissen. Kom nou, het zal eindigen zoals het altijd eindigt. Een paar goochemerds gaan er aan verdienen en het gepeupel likt zijn wonden na veel gemopper en vingerwijzerij.

For the record, marketing is mijn vak, informatie verslinden is mijn passie c.q.  verslaving, ik ben al sinds midden jaren tachtig met IT en bijbehorende educatie bezig en sinds 1993 intensief op internet actief. Wat tips van een ervaren rot? Maak nou eerst eens optimaal gebruik van de (soms echt uitstekende) middelen die er allemaal al zijn, voordat je weer in iets nieuws duikt. Steek eens wat tijd in fatsoenlijk vooronderzoek voordat je anderen denkt te moeten overtuigen. Ben eens kritisch en geef je geest de ruimte voor echte vernieuwing.

Ik weet het, in deze tijden maalt niemand meer om etiquette, normen en waarden. Onvoorbereid en blind de eerstvolgende buzz volgen, een stuitend gebrek aan oordeelsvermogen en (zelf)reflectie, zonder enige kennis gehinderd middelen gebruiken en inzetten, mails gewoon niet beantwoorden en de afzender in het ongewisse laten, ongevraagde mails met verzoekjes om mee te delen in het zoveelste succesverhaal, je hele hebben een houwen op internet zetten zonder de consequenties te overzien, zeggen dat computers je niks interesseren en vervolgens niet weten wat je kinderen uitspoken of zelfs compleet voor gek worden gezet. Hoe lang moet ik nog doorgaan?

Mijn lot is al lang geleden bezegeld, maar de huidige generatie social media zal ik nog wel overleven. Als boodschapper van een pijnlijke boodschap ben ik al vaker vermoord dan er aan social media zijn. Het levert me meer vijanden dan vrienden op, maar bovenal vrijheid en zelfstandigheid van geest en een zuiver geweten (en netwerk …).

Het dieptepunt is nog immer niet bereikt. Politiek en media buitelen links en rechts over elkaar heen met platitudes en sensationele emo-kietelaars. Kijk naar politiek24 en de diverse talkshows of  lees de krant. Bij voorkeur op internet, want daar wordt onvoorstelbaar ongenuanceerd gereageerd door ‘de gewone burger’. De lontjes zijn nog nooit zo kort geweest en de onderbuik regeert. Spoeddebatten over werkelijk onzinnige onderwerpen, werkelijk suf discuzeuren over islam, integratie en veiligheid. En ga zo maar door. Wat een aanfluiting, we glijden inderdaad af naar een bananenrepubliek. Nederland, het land van het vingertje en de kleine waarheid, gaat voorop in bekrompen standpunten, op korte afstand door een Europa dat haar rol op het wereldtoneel heeft verkwanseld. Geert Wilders heeft ons in Engeland onsterfelijk belachelijk gemaakt en zijn populariteit neemt alleen maar toe. Het zegt iets over het niveau van onze maatschappij. Misschien moeten we de grondwet aanpassen aan middeleeuwse normen? Het recht tot spreken en stemmen wordt volledig misbruikt door een groeiend deel van de bevolking. Paradoxaal genoeg is de vertrutting van de jaren vijftig al lang overtroffen. Wie neemt nou eens het voortouw om vorm te geven aan een maatschappij waarin inhoud centraal en rechtvaardigheid buiten kijf staat. Waar respect, normen en waarden vanzelfsprekend en geen populistische uitspraken zijn. Zoals Freek de Jonge in de tachtiger jaren al zei: wat zouden mensen (?) zeggen als ze onze beschaving over duizend jaar opgraven?

De jeugd heeft de toekomst? Het zal wel zijn, maar als wij ouderen niet ingrijpen is er geen toekomst! Wie kent er een raad van jonge wijzen? Jammer genoeg wordt de stem van zowel jongeren als ouderen niet gehoord. Nee, maatschappij en bedrijfsleven worden geregeerd door een middengroep, die zich verslikt in onmetelijke persoonlijke ambities. Dit is overigens niet nieuw, maar komt wel steeds duidelijker aan de oppervlakte. Erg schrijnend is het in de politiek. De Tweede Kamer  wordt bevolkt door dertigers en veertigers zonder de broodnodige praktische kennis en ervaring. Die nu overigens verlicht weer afscheid nemen om kindjes op te voeden. Politiek studeren, politiek bedrijven, jarenlang wachtgeld toucheren en in die luxe situatie rustig nadenken over een comfortabele overheidsbaan waarin het goed rentenieren is. Hoe gespreid kan je bedje zijn? Opportunisme viert hoogtij, onder het mom van pragmatisme en al polderend tot geen enkele beslissing komend.

Ouderen zijn nodig voor het evenwicht. De maatschappij schreeuwt om een raad van oude wijzen, die rust en vertrouwen brengt in een chaotische tijd. Ja, oud, want de combinatie jong en wijs blijkt per definitie onmogelijk te zijn. Het bedrijfsleven stoot massaal 45-plussers uit, waarmee een enorme hoeveelheid kennis en ervaring verloren gaat. Ook hier slaat de paradox keihard toe. Er is een stevige koerswijziging nodig. Waar is die kapitein als je ‘m hard nodig hebt?

Mooi, eindelijk weer eens een PvdA-er die naar links durft te kijken. Na jaren van een rechts draaiende Wouter Bos komt er nu hopelijk en eindelijk ruimte voor een linkse samenwerking tussen GroenLinks, SP en PvdA. Natuurlijkerwijs zouden er meer overeenkomsten dan verschillen moeten zijn. Het wordt afwachten de komende weken en maanden. Ik wens Femke, Job en Emile alle wijsheid toe om na tientallen jaren van neo-liberalisme en vermeende verworvenheden op maatschappelijk en materialistisch gebied een flinke koerswijziging tot stand te brengen. Alsjeblieft geen socialistische heilstaat maar een vrijzinnige, liberale, groene en sociale wereld waarin normen en waarden geen holle frasen blijken te zijn. Naast een noodzakelijke economische groei en daarmee samenhangende stimulering van ondernemerszin dienen vooral ook onderwijs (onze toekomst) en zorg (ons verleden, heden én toekomst) alle aandacht te krijgen.

Genoemd drietal roep ik tevens op om de komende maanden meteen maar een grote ergernis van mij (en wellicht velen met mij) aan te pakken. Inhoud boven verpakking, de rol van/naar de media omdraaien. Wie is er nou voor wie? Speel het spelletje van Pauw, Witteman, van Niewkerk en consorten niet mee. Maak een einde aan de mediacratie en laat Hilversum niet onze agenda bepalen.

Reclame op de publieke omroep, ik zal er nooit aan wennen. De ergernis neemt alleen maar toe. Alle programma’s worden aan elkaar gesmeed met 7 minuten vol commerciële boodschappen. Als je dan bedenkt dat de lengte van de programma’s schijnbaar zo kort mogelijk wordt gehouden en het aantal in de programmering (dus) toeneemt zien we ook meer reclame. Is dit een bewuste actie van Hilversum? Het heeft er alle schijn van. Irritant is en blijft het. Zeker omdat de kwaliteit van de reclame er in de jaren niet op vooruit is gegaan. Publieke  omroep dient mijns inziens liefst geheel reclamevrij te zijn of het zou op zijn minst beperkt moeten blijven tot incidentele boodschappen van algemeen nut (zie België). Bovenop die reclameminuten komen nog de minuten die er verloren gaan aan de promotie van andere TV-producten. Hoeveel netto tijd blijft er uiteindelijk eigenlijk over voor de programma’s zelf? Waar zijn politici en onderzoeksjournalisten als je ze nodig hebt?