Proclamation

De film Groundhog Day, met Bill Murray in een fantastische hoofdrol, is letterlijk en figuurlijk tijdloos: elke dag weer opnieuw wakker worden in een zelfde omgeving, met steeds maar weer die zelfde gebeurtenissen. Elke dag is een kopie van de vorige. De ultieme vicieuze cirkel.

Je ziet het aankomen of gebeuren, je voelt het op je klompen aan: hier klopt toch iets niet? En toch niet (durven) kiezen voor ‘change’. Ook niet in 2010. Niet in Nederland, niet in Europa (Italië!), niet in de wereld. Grote woorden, kleine daden. Uiteindelijk regeert de angst. Zoals bekend wellicht de slechtste raadgever. De peilingen voorspellen een koude, reactionaire toekomst. Geen oog voor minderbedeelden, geen broodnodige investeringen in onderwijs, geen kans voor het milieu. Marktwerking en andere neo-liberale idealen worden verder verheerlijkt. De toekomst ziet er niet rooskleurig uit voor modaal en minder.

Wil je wakker worden op een andere dag, in een andere omgeving? Dan zul je een stap moeten zetten. Een bevolking verdient haar maatschappij en diens leiders. Vanaf 10 juni wordt het in politiek Den Haag weer business as usual, met of zonder jouw medewerking. De feodale stolp gaat er weer op: de ‘edelen’ verdelen onderling hun plekjes in het kasteel, de brug wordt opgehaald. En het gepeupel kijkt toe. Zoals ze dat al millennia lang doen. Er verandert niks.