Proclamation

Toegegeven, ik ben een ouderwetse taalpurist. Natuurlijk kunnen we net doen of er geen regels zijn en gewoon onze eigen gang gaan. Dat past uitstekend in een maatschappij waar alles moet mogen. En toch heb ik er moeite mee. Lees op de website van Onze Taal hoe het hoort:

• De media heeft
  

• Hun hebben

Stroomopwaarts zwemmend zijn de media in mijn taalgebruik meervoud, dus ze hebben. En hun? Alleen Johan Cruijff mag dat zeggen, voor de rest zou iedereen zich gewoon aan de afspraken moeten houden. Zij en hen. Dus.

Niet stemmen betekent dat je niet (meer) mag meepraten en je mening minimaal voor 4 jaren voor jezelf moet houden! Dit geldt zowel voor de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart 2010 als de landelijke verkiezingen van 9 juni 2010. Het is simpel, je hebt 3 opties:

1. Indien mogelijk breng je een stem uit op een partij van jouw voorkeur.
2. Zo niet, breng een blanco stem uit en geef daarmee aan dat je niet kúnt kiezen. Jammer genoeg wordt er met de blanco stemmen (nog) niks gedaan. Het opkomstpercentage wordt wel verhoogd.
3. Ben je het überhaupt niet eens met het systeem, ga dan de straat op of richt zelf een partij (of beweging …) op.

Niks doen is géén optie. Nooit. Er is geen enkel excuus om niet in actie te komen. Trots zijn op het feit dat je niet stemt is iets te simplistisch.Het is werkelijk van den gekke dat een dergelijk grondrecht wordt verkwanseld door mensen die zich beroepen op onduidelijkheid  en een vermeend gebrek aan keuzemogelijkheden. Je gaat bijna hopen dat er ook in Nederland weer een tijd komt waar je er weer voor moet vechten …

Okay, gisterenavond heeft mijn ergernis een hoogtepunt bereikt. En omdat ik sinds gisteren mijn weblog heb geopend begin ik meteen maar een serie over de rol van de media. Want er valt genoeg over te zeggen. Ik begin niet bij het begin, maar bij het einde. Even terug naar gisteravond.

Laat er geen misverstand over bestaan, ik ben Groenlinkser en tegenstander van populistische stromingen als LPF, Leefbaar en PVV. Maar ik ben ook zelfverklaard bestrijder van onrecht en gebrek aan nuance.  Zo erger ik me aan de zogenaamd linkse pretenties van de VARA in het algemeen en de heren Pauw, Witteman en Van Nieuwkerk in het bijzonder. In de P&W aflevering van 1 maart 2010 moet er een schrander 16-jarig meisje aan te pas komen om duidelijkheid te eisen van JPB en om de rol van de media aan de kaak te stellen. De reactie van P&W? De 2 trekpoppen gaan smalend zitten lachen! Ronduit stuitend en schandalig! Maar ze heeft wel gelijk! Toevalligerwijs stelde Pechtold vroeger op die avond, in het debat bij Eenvandaag, ook al kritische vragen aan de programmamakers: 1/3 gaat weer over islam, waarom toch steeds weer die stemmingmakerij?

Met de opkomst van het neoliberalisme heeft ook de (terecht als overwegend links georiënteerd aangemerkte) publieke TV en radio haar rol gevonden: de luis in de pels. Al sinds de jaren negentig heeft de oppervlakkigheid toegeslagen. Een kritische houding wordt alleen aangenomen als het kijk- of luistercijfers oplevert. Met P&W en DWDD voorop en NOVA in de slipstream maakt vooral de VARA zich continu schuldig. Alleen maar praten over sappige onderwerpen als integratie en islam. Waar is die kritische VARA als je ‘m nodig hebt? Waarom je gasten niet flink ondervragen over onderwijs, zorg of JSF? Dát verandert pas kiesgedrag, als duidelijk wordt wat de diverse partijen daarmee voor hebben.  Het doet gewoon pijn, die schrijnende afwezigheid van zelfreflectie en zelfkritiek, die vooringenomen en arrogante  houding en vermaledijde focus op emoties en kijkcijfers. Tienwerf BAH!

Meisje van 16, waar ben je? Start een anti-media campagne en ik ben van de partij!

P.S.

• Voor degenen die het NIET hebben gezien:
  – Alexander Pechtold corrigeert de presentators van het Eenvandaag lijsttrekkersdebat: Eenvandaag lijsttrekkersdebat 1 maart 2010
  – Pauw & Witteman moeten zich diep schamen: P & W  1 maart 2010

• Ik wilde mijn commentaar ook kwijt op de VARA website. Maar reacties werden afgewezen door een verkeerde Captcha-code. Nou nee, dus. Die klopte echt wel, ook na 10 keer proberen! En ook dan sta je weer machteloos toe te kijken …

Nu al 2 keer voorgekomen: uit naam van mij wordt een uitnodiging verzonden aan een (willkeurig) mailadres of LI-er. De eerste keer zag ik in mijn Inbox-Sent een niet door mij opgesteld bericht. Zelf snel gewist voordat  iemand met een IDK reageert! Een tweede keer had ik het niet gezien en kreeg ik gelukkigerwijs een bevestiging om te linken.

Het is opletten geblazen! Check je Inbox regelmatig om te zien of er geen ongewilde berichten in Sent staan.

Ook mijn voetbalgekte heeft zo zijn grenzen. Inmiddels is toch wel bewezen dat een voetbalclub als bedrijf een grote farce is. Op de beurs is het al helemaal lachen. Met bakken gaat het geld eruit, met name in de vorm van gigantische salarissen, transfer- en afkoopsommen, en moet het brakke bolwerk met aalmoezen van de arme, maar ook onnozele voetbalsupporter overeind worden gehouden.

Nederland wordt simpelweg te klein voor grote voetbaldromen. Als de FIFA en UEFA geen maatregelen nemen (paal en perk stellen aan een wereldwijde geldverslinding!) gaan we op weg naar een voetbalbananenrepubliek. Als ik het even beperk tot mijn eigen omgeving: in de stad van mijn club Feyenoord zijn megalomane plannen voor een nieuw stadion. In mijn eigen woonplaats willen een aantal partijen een nieuw stadion voor Helmond Sport. Een club met ongeveer net zoveel toeschouwers als in de Hoofdklasse en bovenmodale salarissen voor ver beneden modaal opererende voetballers.  De TV wil mij dwingen tot een abonnement op Eredivisie Live, terwijl ik er onderhand geld op toe wil krijgen om naar een zoveelste wedstrijd van netto 20 minuten voetbal te móeten kijken.

Kom op, zeg. Voetbalorganisaties dienen hun eigen broek op te houden en al helemaal niet de (lokale) maatschappij in hun val meenemen. Het houdt gewoon ergens op. Je hoeft geen econoom te zijn – maar wel de sportieve oogkleppen willen afleggen – om te zien dat dit nergens toe leidt. Van mij mogen we terug naar het amateurveld, met betrokken spelers die vol vuur hun kleuren verdedigen en toeschouwers die in de euforie niet voelen dat de voeten bevriezen. Het hart moet weer worden verwarmd door waar het allemaal om ging: het balletje met vuur rondspelen.